[mceylan]

BABALAR VE OĞULLARI
Mustafa CEYLAN
30/12/2011
********************

Bir roman yazsam, "babalar ve oğulları" adını koyardım. 
Romanı açıp okurken, kitabın kapağındaki resim ve kitabın adından yola çıkarak, romanın kapsama alanını anlatabilirdiniz.
Babam rahmetli fabrikatör değildi ama fabrikada çalışan bir işçiydi. Alın teriyle kazandıklarıyla geçindirirdi evimizi. 
Fabrikatör bebesi "zıpçıktı seyfo" evlerinin bahçesinde süslü bisikleti ile mermer havuzun kenarında gezinirken, bana ve bizim Umut'a nasıl alaylı ve tepeden bakardı, nasıl... Halâ unutmuş değilim.
Biz bütün mahallecek Seyfettin'e "zıpçıktı Seyfo" adını vermiştik. Nerede bir olay var, "zıııpppp... Seyfo orada". Hiç umulmadık yerde anında biterdi. Hani "iti an çomağı hazırla" deriz ya, Seyfo'yu anmanıza bile gerek yoktu, düşünmeniz bile yeterliydi. Seyfo karşınıza geliverdiğinde şaşırır kalırdınız.

*

Serde şairlik var ya.
Rahmetli Coşkun Ertepınar' ın sağlığında citlenmiş bir sürü kitabının ki çoğu imzalı kitapları Ankara'da Orman Bakanlığı' nın alt tarafındaki sahaflarda görmüştüm de bir kaç kitap alıp, o kitapların sahafa düşmesinin öyküsünü öğrenmiş ve müthiş üzülmüştüm. 
O günden sonra, beni de bir kaygıdır alıp gitmişti.
Gerçi halâ da o kaygıdan kurtulmuş değilim.
Biz de Hakk'a yürüdüğümüzde, çekip gittiğimizde dünyadan bunca yazdığımız şiirler, kitaplar, anılar, hattâ internet sitelerimiz acaba n'olur ki? İşte bu soru, bu kaygılı soru hep benimle son zamanlarda.
Bizim mahdumlarla Coşkun Ertepınar hocamın çocukları arasında pek bir farkın olacağını sanmıyorum. 
Neyse;
Umarım GÜLCE SEVDALILARI bazı ortak çaba ve değerlerimize el birliğiyle sahip çıkmaya devam ederler.
*
Sözümü dolandırıp durmak yerine, şu "duygusallık"tan kurtulup sadet'e gelmek istiyorum.
Biliyorsunuz ki, AŞIK MAHZUNİ ŞERİF ve AŞIK MAKSUDİ(Osman DAĞLI) ve de AŞIK REYHANİ, Ozanlık geleneğimizin son döneme damgalarını vuran üç altın halkası.


İşte bunların evlâtlarını merak ediyordum. Bunlar, acaba babalarının eserlerine sahip çıkacaklar mı, çıkıyorlar mı diye...
Dün ve bugün Antalya'da bizim Vatandaş osman Harun Yiğit'in bir konuğu vardı. Kemal DAĞLI. Yani, Osman DAĞLI(Ozan maksudi)nin oğlu. 
Ansan-Antalya Sanatçılar Derneği bahçesinde tutuşturduğumuz halk şiiri ve oznalık geleneği sohbeti oradan bizim büroya ve ertesi güne kadar taştı, dalgalandı, yüreklerimizi doldurdu.

Kemal DAĞLI, rahmetli babasının şiirlerinin çoğunu ezbere biliyordu. Ve hiç kimsenin bilmediği, yazmadığı anılarını paylaşıyordu. Duyduklarımızı kaleme almasını ve bunların kalıcı olmasını istediğimde, benim öyle-yazma-yetim pek yok demez mi? Neyse, sonunda karar verdik; ANSAN'ın öncülüğünde bir PROGRAM yapacağız ve KEMAL DAĞLI ile EMRAH MAHZUNİ'yi bir araya getireceğiz ve BABALARINA dair bir ANILAR PROGRAMI yapacağız...

*
Ozan MAKSUDİ(Osman DAĞLI) senelerce Almanya'da yaşamış. Bizim Harun YİĞİT'in hocası, ustası. Harun'a KAMİLÎ diye isim veren o. Harun'un hece mayalanışında etkin olmuş. Harun'a yazdığı bazı şiirleri de var. Umarım Harun Kardeşim, bu yazının altında o şiirleri paylaşır bizlerle...
*

Bizim Harun, ikide bir bana "Ceylan Hoca, valla Kemal'in sesi tıpkı osman Hocamın sesi. Yüzü de çok benziyor. Gözümü yumup dinlesem tıpkısının aynısı ses" deyip durdu.
Halk edebiyatı, ozanlık geleneği ve şiirimizin dünü-bugününü konuşup sohbeti derinleştirdikçe kovanın en dibinden bal tatlısı-çok kıymetli hatıraları çıkartıyor, teker teker anıp mutlu oluyorduk.
Kemal Dağlı' nın fotoğraf makinasında problem çıkınca, benim "çakaralmaz" fotoğraf makinasına iş düşmüştü. Çektim resimlerini. Sonra, haberleri yokken, arkalarından gidip, hebersizce de çektim resimlerini. işte onlar da :


*
Yakında sizleri davet ederiz inşallah...
BABALAR ve OĞULLARI programımıza...
*
"Sözümüzü rahmetli Osman DAĞLI' nın kısa hayat öyküsü ve eserlerinden örneklerle bağlayalım.
7 Mayıs 1936 tarihinde Afşin'in Hunu (şimdiki adı Arıtaş) köyünde doğdu. İlkokulu köyünde okudu. Aynı zamanda medrese eğitimi de alarak dini öğretiler ve Kuran öğrendi. Şiir yazmaya da bu dönemlerde tasavvuf ağırlıklı konuları işleyerek başladı.

Köylerine gidip gelen çeşitli aşıkların yanında Aşık İhsani, Kul Hasan ve Davut Sulari'nin etkisi oldu. Sonraki yıllarda Mahzuni, Kul Hasan, İhsani, Nesimi Çimen gibi birçok aşıkla Türkiye'nin hemen her bölgesini dolaştı.

Ozan Maksudi mahlasının yanında, adını ya da soyadını da kullanan Dağlı, şiirlerinde toplumsal sorunlardan sevgiye her konuyu işledi. Şiirleriyle birçok aşığı etkileyen Dağlı'nın çeşitli eserleri başta Feyzullah Çınar ve Aşık Mahzuni olmak üzere değişik kişilerce bes-telendi.

1962 yılında açılan Ankara Halk Ozanları Derneğinin kurucuları arasında bulunan Osman Dağlı, 1971'de Almanya'ya yerleşerek yaşamını orada sürdürmeye başladı.

Çeşitli şenlik ve konferanslara katılan ve yaklaşık 2000 şiiri bulunan Osman Dağlı'nın eserleri birçok gazete, dergi ve araştırmada aktarıldı.

4 Ekim 2007 Perşembe günü aramızdan ayrıldı..."

Fadime

Geldim bir kelam sormaya
İnsaf eyle dön Fadime
Seni kötüde görmeye
Dayanır mı can Fadime

Öleydin buna varmadan
Yörebe gönül vermeden
Hergün koynuna girmeden
Düş ataşe yan Fadime

Çalı olur biten gülü
Giyilmez yeşili alı
Tükenmez cefanın sonu
Aşk atına bin Fadime

Kötüye gönül katmadan
Koynuna girip yatmadan
Hergün muhabbet etmeden
Sıkılmaz mı can Fadime

Seni bir kötü sarıyor
Herkes lafını veriyor
Dağlı'm bir şahan arıyor
Gel koluma kon Fadime


Seher Yeli

Sabahta seherde boşa yorulma
Koca Binboğa'ya dön seher yeli
Varıp orda güzellere darılma
Belin yurtlarına kon seher yeli

Belin pınarları akıyor taştan
Gönül vaz gelir mi gerdandan döşten
Bir seferin olsun şol kara taştan
Karcağız eline in seher yeli

Cinoluk yurdunun içmeli suyun
Gölel evci yurdu akıyor çayın
Gene beni yaktı kemer boz koyun
Sen de benim gibi yan seher yeli

Gönül arzusunu dağla tartıyor
Subatan yaylasın sümbül örtüyor
Söylesem Kaman'ı derdim artıyor
Aşıyor başından gün seher yeli

Osman Dağlı'm yeter düzenle teli
Her dağı aşıyor yaylanın yolu
Ebelikli düzü büsbütün halı
Her tarafın gezdim ben seher yeli


Sinsice

Zaman denen sonsuz ırmak
Akar sinsice sinsice
Sarar ömrüm yumak yumak
Büker sinsice sinsice

Sakın aldanma zamana
Habersiz saldırır sana
Kıvılcım atar ormana
Yakar sinsice sinsice

Habersizce kurar pusun
Böler kralın uykusun
Sanki bir gecekondusun
Yıkar sinsice sinsice

Ne aman dinler ne acır
Belleğine vurur zincir
Birgün ocağına incir
Diker sinsice sinsice

Ahir ömrün bir an eyler
Mamurları viran eyler
Bir katreyi umman eyler
Akar sinsice sinsice

Osman Dağlı'm ömrüm çağı
Ferhat olur deler dağı
Sarartır yeşil yaprağı
Döker sinsice sinsice


Kaybettim Edeli

Gözüm yaşı sele döndü
Sizi kaybettim edeli
Gözlerimin feri söndü
Gizi kaybettim edeli
Sen bu ellerden gideli

O gün bugün gülemedim
Dünyadan zevk alamadım
Dost aradım bulamadım
İzi kaybettim edeli
Sen bu ellerden gideli

Gözlerinde nem var idi
Farıdı gönlüm farıdı
Göz pınarlarım kurudu
Özü kaybettim edeli
Sen bu ellerden gideli

Aylar geçti yıl içinde
Kaldım türlü hal içinde
Yandı cismim kül içinde
Közü kaybettim edeli
Sen bu ellerden gideli

Vuslat sarpta yollar yokuş
Kahrı da hoş lütfü de hoş
Sakiler yok kadehler boş
Sazı kaybettim edeli
Sen bu ellerden gideli

Osman Dağlı'm talan oldum
Dolular boşa doldum
Dost aradım düşman buldum
Gözü kaybettim edeli
Sen bu ellerden gideli


Ne Hacet

Davut Sulari'ye

Üstat ne sorarsın alemin fendin
Arifsen bahara yaza ne hacet
Nerde olsa hüner gösterir kendin
Gönül incitecek söze ne hacet

Bir gönül gafletten ayılır ise
Şöhreti aleme yayılır ise
Aşık maşukunca sevilir ise
Karşıdan karşıya poza ne hacet

Bülbül gibi aşık oldum güllere
Onun için düştüm gurbet ellere
Muhabbet ehlin bul dokun tellere
Keramet dildedir saza ne hacet

Arif olan hercaiye darılmaz
Coşkun seller akmayınca durulmaz
Özür dileyene tokat vurulmaz
Aşk ehline gezden göze ne hacet

Dağlı'yı hor görme er meydanında
Kılıcımız gizli sevda kınında
Kem söz söylemeyiz dostun yanında
Hak birdeyse size bize ne hacet

Geçme Ha Geçme

Sana nasihatim var eylen yolcu
Çürük köprülerden geçme ha geçme
Mertlere haramdır namerdin suyu
Ab-ı hayat olsa içme ha içme

Mürşit olmayınca müşkül çözülmez
Dibi görünmeyen gölde yüzülmez
Hakkın pazarında ayrı gezilmez
Bir seni bir beni seçme ha seçme

İnsan dükkan dükkan şehre misaldir
Keramet ehlinin keremi boldur
Senden sana gitmek bir uzun yoldur
Kendini bilmeden göçme ha göçme

Kul Osman Dağlı'ya birgün elveda
Verdiğini alır cenabı hüda
Hey yolcu ektiğin kalır dünyada
Mevsime ermeden biçme ha biçme


Benim

Dost benimle cidal etme
Senden eksik nerem benim
İnsanlığa dil uzatma
Gelişimci törem benim

Dört maddeyi ruha kardım
Erişilmez burca erdim
Hakkı aynel yakın gördüm
Aslı benim Kerem benim

Kutsal emek alın terim
Güzel sevmek kisb-i karım
Canlı kitap dizelerim
İncil Tevrat Kuran benim

Ekinim harman içinde
Katarım kervan içinde
Döner çark devran içinde
Gelir birgün sıram benim

Aşk ilinde seyyah oldum
Katre-i ummana saldım
Eliften dersimi aldım
Canlı kitap pirim benim

Osman Dağlı'm özüm bildim
İblisi yurdundan sürdüm
Meyhane de karar kıldım
Ki görünmez yaram benim


Aşk

Cehennemin bucağında gizlenir
Çıkar yücelerde seyran eder aşk
Yarası görünmez fakat sızlanır
Girdiği vücudu hayran eder aşk

Kula ruhsat verir padişah kılar
Şahı Mecnun eder çöllere salar
Aşkın bir zerresi bin dağı deler
Güneşe pas çeker duman eder aşk

Tanımaz korkuyu bilmez imanı
Sarı gazel yapar zümrüt çimeni
Parçalar sultanı yırtar fermanı
Tac ü devletini viran eder aşk

Aşk önünde ay ve güneş karalır
Aşk önüne hayat ile varılır
Dağlı'm aşk meyinden içen durulur
Bin daldan bin dala cevlan eder aşk


Bugün

Pirim ile sohbetteyim
Göz bağlarım söktü bugün
Erişilmez bir burçtayım
Ruhum tenden çıktı bugün

Pirim postun serdi yere
Huzur doldu gönüllere
Miracı indirdi yere
Yüzden perde kalktı bugün

Pir elinden bade içtim
Mestolup kendimden geçtim
Meyhanede gözüm açtım
Aşk çırağın yaktı bugün

Enelhak Mansur'un darı
Kıblemiz dostun didarı
Ruhumdaki tabuları
Birer birer yıktı bugün

Osman Dağlı'm sevdamız hak
Mutluluk pire kavuşmak
Yar koynunda kızıl şafak
Birdenbire söktü bugün


Gam Yeme Gönül

Kamil olan kalmaz naçar
Gam yeme gönül gam yeme
Kara gündür gelir geçer
Gam yeme gönül gam yeme

Elif misin hece misin
Gündüz müsün gece misin
Hüseyin'den yüce misin
Gam yeme gönül gam yeme

Derdinden döndüm deliye
Derdimi dökem veliye
Neler ettiler Ali'ye
Gam yeme gönül gam yeme

Maksudi bade içerim
İçer serinden geçerim
Kırar demiri kaçarım
Gam yeme gönül gam yeme


Erenler

Üryan püryan girdim aşk meydanına
Ateşten bir gömlek giydim erenler
Mansur u dar oldum hak meydanına
Serimi meydana koydum erenler

Dört kapı kırk makam ilmi cavidan
Bize bizden yakın hazreti süphan
Secdemiz ademe kıblemiz insan
Dost elinden içip aydım erenler

Miraç aynel yakın görebilmezsin
Güzel seven aşık haccı neylesin
Kabe gelsin bizi tavaf eylesin
İnsan-ı kamile uydum erenler

Seyit Nesimi'nin nefesin tuttum
Güzeller içinde kendim unuttum
Talip oldum mürşidimi okuttum
İnsana muhabbet duydum erenler

Bedrettin'in aşkı Mansur'un darı
Puthanede seçtim yari ağyarı
Dağlı'ya anlatmak için bunları
Otuz yıl postaki saydım erenler


Var

Sakın boş belleme küre-i arzı
Bahri gibi ummanlara dalan var
Bad-ı seher vakti edip niyazı
Mecnun gibi Leylasını bulan var

Elele el hakka semaya uçan
Kamil meclisinde bir dolu içen
Sırat Köprüsünü dünyada geçen
Zamanede kılı kırka bölen var

Madem ki bakidir ilmiyle akıl
Tarik-i rahmanda hakikati bul
Çalış şu dünyada sen de arif ol
Şeriatta caiz olan yalan var

Miraç aynel yakın cahile perde
Kabe gönüldeyse Tanrı her yerde
Nice esrar gizli pervanelerde
Miraçtan öteye gidip gelen var

Osman Dağlı'm dünya kutbun bilelim
Çalışıp esrara vakıf olalım
O serverdigara selam salalım
Medine'yi eşiğinde bilen var 

OSMAN DAĞLI

*
Mekanı Cennet Olsun...