[mceylan]

Kafiyenin Efendisi(Gülce-Buluşma)


İmrü’l Kays ve Muallâkası Gülceleşti bir zamanda... 
Demiştim ya hani: Çıkınımda şiir gizli... 


Durun! 
Durun hele! 
Orada durun! 

Çöl boyu uzanan yerler arasında 
Dahul’den Havmel’e; Tudıh’tan Mikrat’a 
Dalgalı kumların azalıp inceldiği 
Sevgilinin yurdunda 
Sıktu’l Liva’da 
Silinmemiş izler 
Yaşıyor hatırası daha... 
Sizler, 
Hepiniz sizler 
Durun! 
Durun hele! 
Orada durun! .. 

Durun ki 
Anarak adını sevgilinin 
Yana döne dolaşalım. 
Durun, durun ki 
Hasretinin ateşiyle 
Yana söne ağlaşalım. 

Siz ey kalabalıklar içinden çıkmış kalabalıklar: 
Ölü gözünde yaş, buz dağında su... 
Ağlamak nedir, göz yaşı dökmek? 
..............Bilemezsiniz doğrusu! .. 
Susun! 
Susun! 
..............Ben ağlayacağım! ... 

Biliyorum, 
Ne kadar uğraşırsa uğraşsın güney rüzgârları 
Sevdiğimin ayak izlerini yok etmeye 
Nafiledir biliyorum. 
Benden yanadır kuzeyden esen yel 
İnadına güneyin... 
Deli poyrazlar içimde üryan 
Mor bulutları ellerimle bağlayacağım; 
Durun ve susun! 
................Ben ağlayacağım! .. 

Görürsünüz, 
Kar ceylanlarının hüznünü 
Göl yeşilinde, 
Çöl sarısında... 
Terkedilmiş harabelerde ıslak sesim 
Kök boyası nakışlarda bir duvar 
Yarısı silinmiş bir resim 
Ayrılık sabahında yüklerini denkleyen 
Ebu Cehil karpuzu oyar gibi 
Gözyaşı döken ilk adresim... 
Gittiler, 
Göçüp gittiler birer birer 
Ahbap, dost, yâran 
Mugaylan ağacıyım sanki, gölgesiz 
Ve siz 
Süslü püslü urbalar içinde 
Cadde cadde yürürsünüz... 
Ben, bir hatıranın bin ışığında kan, revan 
Beni böyle görürsünüz... 

......Helâk etme kendini, 
.......Sabırlı ol, metin ol! 
Arkadaş sesleri işte 
Bineklerin üstünde. 
.......Toparlan biraz, 
........Yeter ağladığın! 
........Afâkı kapladı geceleri hıçkırığın... 
Diyorlardı, 
Diyorlar... 

Ne bilsinler 
Bilemezler ki 
Çarem, dermanım, şifam 
Göz yaşımda gizlidir. 
Ne bilsinler 
Bilemezler ki 
Âşıklar bulutlarla sözlüdür. 

Fakat, 
Yer yer silinip giden 
Bu izlerin yanında 
Ağlamak neye yarar? 
Efkârımın şehrini kurarım kumul tepelere 
Acı acı esersiniz 
Siler süpürürsünüz... 
Sonra da kar ceylanlarımın düşlerini 
Çöl sarısında, 
Göl yeşilinde 
Düşünürsünüz... 

Diyeceğim şu ki 
Gizliden gizliye hâlime bakıp 
Boşuna gülüşürsünüz! .. 

Hey ki hey! 
Gönül hey! 
Kinde hükümdarlarından 
Hâris oğlu Hücr’ün evlâdı 
İmrül Kays hey! ... 

Yani ben, 
Yani Esedoğulları üstüne 
Korkusuzca yürüyen, 
Jüstinyanus’un şeref misafiri 
Istırabın türküsü 
Kasidenin piri 
Kafiyenin Efendisi ben... 

* 

Cümlenize selam olsun 
Bir Ceylan diliyle 
Bu bayramda benden... 
-Öpüyoruz ceylanla ben 
Büyüklerin ellerinden 
Küçüklerin gözlerinden... 

Mustafa CEYLAN