ELLİ ATLI KÖPRÜSÜ EFSANESİ(2)
Kör Kâzım namıyla meşhur bir asker kaçkını
Toplamıştı kendisi gibi eşkiyâyı
Merhamet ne, acımak ne bilmezlerdi
Ankara, Keskin, Yozgat köylerini
Demeden fakir, yoksul, gariban
Kör bir kurşunla acımadan
Vuruyor, vuruyorlardı.
Yol kesip, evler basıp
Zulmediyorlardı…
Tam elli atlı
Kutludüğün
Köyünü
Basmış
Ve
Ordan
Gelmişti
Sıcak haber
Eşkıya zulmü…
İki kardeş köydü
Dereşıh, Kutludüğün…
Gün ağarma vaktindeyken
Camide gizlice, sessizce
Toplandı Dereşıh Köy Meclisi
Yaşlı, genç; kadın, erkek ayırmadan
Görüş aldılar birer birer herkesten
Karar verdiler : “Köyü boşaltacaklardı
Mal, davar, yatak yorgan, kap kacak, her şeyiyle
Hattâ kedi köpek bile durmayacaktı
Bir iki saat içinde koskoca köy
Kervan yolu köprüsünden öteye
Bir tedbir olarak taşınacaktı
Oğlakların boynundaki çanlar
Söküldü aman ses çıkmaya!
Kucaklandı bebe belik
Yüklendi cümle yükler
Dere boyunda ses
Rüzgârdı yalnız
Taşınmıştı
Dereşıh
Dere
Şıh
Bir
Dere
Bin ışık
Tek bir yürek
Böyledir işte
Bizim köyler böyle
Yalanım varsa söyle
Itırbanu susma öyle !
Elli atlısı Kör Kâzım’ın
İkindi vaktinde girdi köye
Baktılar ki, cümle evler boşalmış
Kalmamış bir tek canlı, ne varsa gitmiş
Ancak ne var ki, Kör Kâzım çok uyanıktı
Ahırlarda taze mayıs kokuyordu hepten
Anlaşıldı köyün ordan yeni kaçışı
Belliydi, fazla uzaklaşamazlardı
Koskoca Dereşıh nerde saklanır?
İdris Dağı, Elmalı Deresi
Üçüncüsü asla yoktu.
Topladı elli atlıyı
Elli eşkiyâyı Kör
Yeminler ettirdi
Sözleri aldı
Hücum dedi
Hücum hey!!!
Ata
Bin!!!
Bindi
Ellisi
Düştü yola
Bıçak bıçak göz
Ve öfke öfke söz
Yelelerle naralar
Deli toynaklar kişnedi
Bulup yakıp yıkacaklardı
Kızları da kaçıracaklardı
Karşı koyan olursa şayet köyden
Acımadan, anında vuracaklardı
Eşkıya derler buna, kararı kesindir
Zafer narası onların, ölüm herkesindir.
*
Burada kaç asırdır
Kervan yolu köprüsü
İpek yolunda sırdır
Kervan yolu köprüsü
Kalmış filden, Timur’dan
Ne demirden, ne saçtan
Yapılmıştır ardıçtan
Kervan yolu köprüsü
Ad verdi elli atlı
Yüzbin yetmiş kanatlı
Sanki ardıç suratlı
Kervan yolu köprüsü
Yanında Akkaya’nın
Atlının ve yayanın
Vaz geçilmez dostudur
Kervan yolu köprüsü
*
İşte o günlerden bu güne
Anlatılır bu öykü
Anlatılır be gülüm!
Anlatılır be canım!
Canda cangülüm!
Itırbanu’m !
Akkaya’nın Bozan Kaya oluşu
O günlerden biliyorsun
Dereşıhlı yiğitler
Omuz omuza, yürek yüreğe…
Geldiğinde eşkiya
Kervan yolu köprüsünün üstüne,
Bir yaylım ateşi başlar ki, dile destan…
İyi bir nişancıdır
Ardıçoğullarından Ahmet
Çeker Besmeleyi
Ve tek kurşunla düşürür atından
Eşkiyâbaşı Kâzı’mı
Ve
Serilir elli eşkiya leşi köprü üstüne
Panik içinde atları,
Dereboyunca ürküp kaçmıştı...
Dereşıhlı o korkusuz yiğitler
Elli atlıya karşı elli atlı yumruk olmuş
Darmadağın etmişlerdi eşkiyanın tümünü…
Yavaş yavaş köprü ayağına
Gizlice yanaşır İzci Bekir,
Bir oyun olmasın köprü üstünde ?
Öğrenmek ister
Bu manzara ne diye ?
Ve
Şaşırır kalır oracıkta;
Kör Kâzım dahil eşkiyânın cemi cümlesi
Devrilmiştir köprü üstüne
*
Döner evine Dereşıh
Bozan Kaya olur Akkaya’nın adı
Ve
Timur’dan kalma Kervan Yolu Köprüsü de
Elli atlı Köprüsü…
*
Tebet Kalesi’nin Türkmen güzeli
Balım, sevdalım, Itırbanum…
……….Ardıçtandır elli atlı köprüsü
……….Aman gülüm ardıçtan
……….Üstünde rakseder yelkovan
……….Hazırlanmış kara kıştan
……….Yol boyunca kuzular
……….Boyunlarında çan, çan…
……….Şu Çubuk Ovası’ndan
……….Yükselir göğe duman
……….Aman gülüm aman hey
……….Sevdiceğim söyle gayri
……….Düğünümüz ne zaman hey?
Mustafa CEYLAN
Kör Kâzım namıyla meşhur bir asker kaçkını
Toplamıştı kendisi gibi eşkiyâyı
Merhamet ne, acımak ne bilmezlerdi
Ankara, Keskin, Yozgat köylerini
Demeden fakir, yoksul, gariban
Kör bir kurşunla acımadan
Vuruyor, vuruyorlardı.
Yol kesip, evler basıp
Zulmediyorlardı…
Tam elli atlı
Kutludüğün
Köyünü
Basmış
Ve
Ordan
Gelmişti
Sıcak haber
Eşkıya zulmü…
İki kardeş köydü
Dereşıh, Kutludüğün…
Gün ağarma vaktindeyken
Camide gizlice, sessizce
Toplandı Dereşıh Köy Meclisi
Yaşlı, genç; kadın, erkek ayırmadan
Görüş aldılar birer birer herkesten
Karar verdiler : “Köyü boşaltacaklardı
Mal, davar, yatak yorgan, kap kacak, her şeyiyle
Hattâ kedi köpek bile durmayacaktı
Bir iki saat içinde koskoca köy
Kervan yolu köprüsünden öteye
Bir tedbir olarak taşınacaktı
Oğlakların boynundaki çanlar
Söküldü aman ses çıkmaya!
Kucaklandı bebe belik
Yüklendi cümle yükler
Dere boyunda ses
Rüzgârdı yalnız
Taşınmıştı
Dereşıh
Dere
Şıh
Bir
Dere
Bin ışık
Tek bir yürek
Böyledir işte
Bizim köyler böyle
Yalanım varsa söyle
Itırbanu susma öyle !
Elli atlısı Kör Kâzım’ın
İkindi vaktinde girdi köye
Baktılar ki, cümle evler boşalmış
Kalmamış bir tek canlı, ne varsa gitmiş
Ancak ne var ki, Kör Kâzım çok uyanıktı
Ahırlarda taze mayıs kokuyordu hepten
Anlaşıldı köyün ordan yeni kaçışı
Belliydi, fazla uzaklaşamazlardı
Koskoca Dereşıh nerde saklanır?
İdris Dağı, Elmalı Deresi
Üçüncüsü asla yoktu.
Topladı elli atlıyı
Elli eşkiyâyı Kör
Yeminler ettirdi
Sözleri aldı
Hücum dedi
Hücum hey!!!
Ata
Bin!!!
Bindi
Ellisi
Düştü yola
Bıçak bıçak göz
Ve öfke öfke söz
Yelelerle naralar
Deli toynaklar kişnedi
Bulup yakıp yıkacaklardı
Kızları da kaçıracaklardı
Karşı koyan olursa şayet köyden
Acımadan, anında vuracaklardı
Eşkıya derler buna, kararı kesindir
Zafer narası onların, ölüm herkesindir.
*
Burada kaç asırdır
Kervan yolu köprüsü
İpek yolunda sırdır
Kervan yolu köprüsü
Kalmış filden, Timur’dan
Ne demirden, ne saçtan
Yapılmıştır ardıçtan
Kervan yolu köprüsü
Ad verdi elli atlı
Yüzbin yetmiş kanatlı
Sanki ardıç suratlı
Kervan yolu köprüsü
Yanında Akkaya’nın
Atlının ve yayanın
Vaz geçilmez dostudur
Kervan yolu köprüsü
*
İşte o günlerden bu güne
Anlatılır bu öykü
Anlatılır be gülüm!
Anlatılır be canım!
Canda cangülüm!
Itırbanu’m !
Akkaya’nın Bozan Kaya oluşu
O günlerden biliyorsun
Dereşıhlı yiğitler
Omuz omuza, yürek yüreğe…
Geldiğinde eşkiya
Kervan yolu köprüsünün üstüne,
Bir yaylım ateşi başlar ki, dile destan…
İyi bir nişancıdır
Ardıçoğullarından Ahmet
Çeker Besmeleyi
Ve tek kurşunla düşürür atından
Eşkiyâbaşı Kâzı’mı
Ve
Serilir elli eşkiya leşi köprü üstüne
Panik içinde atları,
Dereboyunca ürküp kaçmıştı...
Dereşıhlı o korkusuz yiğitler
Elli atlıya karşı elli atlı yumruk olmuş
Darmadağın etmişlerdi eşkiyanın tümünü…
Yavaş yavaş köprü ayağına
Gizlice yanaşır İzci Bekir,
Bir oyun olmasın köprü üstünde ?
Öğrenmek ister
Bu manzara ne diye ?
Ve
Şaşırır kalır oracıkta;
Kör Kâzım dahil eşkiyânın cemi cümlesi
Devrilmiştir köprü üstüne
*
Döner evine Dereşıh
Bozan Kaya olur Akkaya’nın adı
Ve
Timur’dan kalma Kervan Yolu Köprüsü de
Elli atlı Köprüsü…
*
Tebet Kalesi’nin Türkmen güzeli
Balım, sevdalım, Itırbanum…
……….Ardıçtandır elli atlı köprüsü
……….Aman gülüm ardıçtan
……….Üstünde rakseder yelkovan
……….Hazırlanmış kara kıştan
……….Yol boyunca kuzular
……….Boyunlarında çan, çan…
……….Şu Çubuk Ovası’ndan
……….Yükselir göğe duman
……….Aman gülüm aman hey
……….Sevdiceğim söyle gayri
……….Düğünümüz ne zaman hey?
Mustafa CEYLAN