[mceylan]

 



GÜMÜŞ ELBİSELİ ADAM EFSANESİ

 
Kayaların, derelerin, tepelerin
Sarı papatyalarla süslenip giyindiği yerdenim.
Gümüş elbiseli bir ana Tanrıçadır
Sevdiğim insan
Çağlar öncesinden düşlerime
Bakar, bakar, bakar…

 
Dede Kaya ‘yı bilir misniz?  
Gelin Tepe’ sinden geçtiniz mi gelin türküleriyle ?
ve Gözdere Tepe’den aşağılara indiniz mi hiç?
Aralarında Hasan Deresi var
Yaz, kış akar, akar, akar…

 
Çet Deresi, Hasan Deresi
Ve birleşen dereleri alıp götüren
Lalahan Deresi
Civarlarında hiç susmayan pınarlar
Su, taş ve nar
Nar yanar, zaman ağlar
Ağlar, ağlar…

 
Hasan Dede
Asiye Ebe
Sarı Dede, Çal Dede
Ve Hüseyin Gazi
Her yatırdan
Suya, insana dua…
Nar param parça, alev alev
Suya vurma alnımı
Alnım yüzümü yakar
Yakar, yakar…

 
Hacı Bayram ahfadından
Tayyip Baba tesbihi elde
Dilinde çiçek açan aşk elmaları
Elma ki sevgi kokar…

 
Zamanlardan bir zaman
Milattan önce iki bin
Dimdik ayakta duran
Hasanoğlan heykelciği
Meydana,
Bereket ve üreme adına
Sıkıştığı kayaların arasından
Çıkar da çıkar…

 
Gümüş, altın ve elektron
Nasıl işlenmiş, nasıl?
Göğüslerde çaprazına kesişen
Beli saran altın bir levha
Bozulmamış, çürümemiş bunca yıl…
Elleri karnının üzerinde
Duaya durduğunu anlıyorum halinden,
Kollarında bilezik
Nar, taş ve heykel
Zaman yenik, zaman ezik

 
Mezar hediyesi olsa gerek
Kim bilir kime?
Ah bilebilsek, ah !..
Ah !..
Hitit kabartmalarına yazdım bahtını
Köy çeşmesinin yakıcı su nefesiyle
Her akşam, her sabah…
Bu yüzden çağlar geçse de değişmez
İçimdeki bahar
Akasyalar açar, ben açarım sana hep
Ruhumu doldurur bilemezsin ki
Gümüş elbiseli adamlar
Adamlar…
Adamlar…
 
Mustafa CEYLAN