15/06/2018, 14:04
Nusret TURAN
USTA KALEMİ KUTLUYORUM
1997 yılında "Dağların Ardından" isimli ilk şiir kitabımı yayınlamıştım. Bir tanesini, şiir programlarında okunması için Ostim Radyo-Tv’ye vermiştim. Ostim Radyo, İsmail Kara ağabeyimizi canlı yayına davet etmiş. O sıralar ben kendisini de tanımıyordum. Oraya bıraktığım şiir kitabım gözüne ilişiyor, alıyor, bakıyor ve soruyor. ”Bu şiir kitabının sahibi kim?” O sıralar Ostim TV de haber müdürü olan damadım “benim kayınpederimin” diyor. İsmail Kara “ bu kitabı alabilir miyim “ diyor ve kitabı alıyor.
Bir müddet sonra PTT aracılığıyla "Yalaka" isimli bir dergi elime geçti. Bu derginin sahibi İsmail Kara idi. Benim şiir kitabıma da yer vermişti. Sevindim ve Demetevler 6. Caddedeki adreslerine gittim. Mustafa Ceylan’ı ilk orada gördüm. Her cumartesi günü toplanıp orada şiir okuyorlarmış. Ben de o gruba dahil oldum.
Birbirinden değerli şair ve ozanların buluşma yeri idi. Hattat-ressam Hüseyin Balım (Hakkın rahmetine kavuştu. Mekânı cennet olsun.) Ahmet Canbaba, Hatice Türken, Şakir Susuz, Ulviye Savtur, Şemsettin Küzeci bu toplantıların değişmez isimleri idi. O toplantıların çok faydasını gördüm. Yeni dostlar kazandım. Hepsi de güçlü kalemlerdi.
Mustafa Ceylan kendinden emin, öğretmen edası içinde olan, güler yüzlü, şiiri çok güzel yorumlayan biriydi. Bir gün kendisiyle şiir üzerine bir mevzuda tartıştık. Ben “olur” dedim, o “olmaz” dedi. Aramıza küskünlük gibi bir şey girdi. Akşam oldu, evlerimize giderken yanımdan ayrılmayan Rahmetli Hüseyin Balım “ Ben seni ona övmüştüm, şöyle iyidir, böyle iyidir, demiştim. Bana ne dedi biliyor musun? “ Ben sevmedim “dedi. “Canı sağ olsun, sevmek zorunda değil, ister sever, ister sevmez ” dedim. Balım “ Ağabey, bu hafta sonu Ceylan’ın oğlunun düğünü vardı, beraber gideriz diye düşünmüştüm” deyince, “ Ne değişti ki yine beraber gideriz” dememle rahmetlinin yüzünde güller açtı.
Hafta sonu eşlerimizle birlikte Elmadağ’a gittik. Çok güzel bir düğündü. Mustafa Ceylan beni görünce şaşırdı. Diğer yandan mutluluğu gözlerinden okundu. Düğün sırasında da Hüseyin Balım’a “Galiba haklısın, Nusret iyi bir insan “ deyince, beni çok seven Hüseyin Balım da mutlu olmuş.
Aradan uzun bir zaman geçince Mustafa Ceylan’ın çok değerli bir şair olmasının yanında, araştırmacı, eleştirmen bir kimliğe sahip olduğunu da öğrendim.
25 Ocak 1952 Elmadağ doğumlu Mustafa Ceylan benden bir yaş küçük olmasına rağmen, duyduğum sevgi ve saygıdan ötürü kendisine ‘ağabey ‘diye hitap ediyorum.
Arif Nihat Asya ve Necip Fazıl Kısakürek’in öğrencisi, onlarca şiir, araştırma, inceleme, roman kitaplarının yanında antoloji ve tahlil kitaplarına imza atan bu usta kalemi kutluyorum. Onun gönlü delidir. "Bir Yanardağ Fışkırması" şiirinde kendisini ne kadar da güzel ifade etmiştir. Gönlü yerine göre bir yanardağ fışkırması, ceylanların hıçkırması, su köpüğü, gün ışığı, Yunus’a can, Veysel’e saz, yükseklerde harman, dertlilere dermandır.
Bazen de Ceylan kanatlanıp göğe uçar, kendisinden kendi kaçar.
Ceylan bizden kaçmasın. Hasret hasret çiçek açsın.
Biz ona kucak açtık, o da bize kucak açsın….
USTA KALEMİ KUTLUYORUM
1997 yılında "Dağların Ardından" isimli ilk şiir kitabımı yayınlamıştım. Bir tanesini, şiir programlarında okunması için Ostim Radyo-Tv’ye vermiştim. Ostim Radyo, İsmail Kara ağabeyimizi canlı yayına davet etmiş. O sıralar ben kendisini de tanımıyordum. Oraya bıraktığım şiir kitabım gözüne ilişiyor, alıyor, bakıyor ve soruyor. ”Bu şiir kitabının sahibi kim?” O sıralar Ostim TV de haber müdürü olan damadım “benim kayınpederimin” diyor. İsmail Kara “ bu kitabı alabilir miyim “ diyor ve kitabı alıyor.
Bir müddet sonra PTT aracılığıyla "Yalaka" isimli bir dergi elime geçti. Bu derginin sahibi İsmail Kara idi. Benim şiir kitabıma da yer vermişti. Sevindim ve Demetevler 6. Caddedeki adreslerine gittim. Mustafa Ceylan’ı ilk orada gördüm. Her cumartesi günü toplanıp orada şiir okuyorlarmış. Ben de o gruba dahil oldum.
Birbirinden değerli şair ve ozanların buluşma yeri idi. Hattat-ressam Hüseyin Balım (Hakkın rahmetine kavuştu. Mekânı cennet olsun.) Ahmet Canbaba, Hatice Türken, Şakir Susuz, Ulviye Savtur, Şemsettin Küzeci bu toplantıların değişmez isimleri idi. O toplantıların çok faydasını gördüm. Yeni dostlar kazandım. Hepsi de güçlü kalemlerdi.
Mustafa Ceylan kendinden emin, öğretmen edası içinde olan, güler yüzlü, şiiri çok güzel yorumlayan biriydi. Bir gün kendisiyle şiir üzerine bir mevzuda tartıştık. Ben “olur” dedim, o “olmaz” dedi. Aramıza küskünlük gibi bir şey girdi. Akşam oldu, evlerimize giderken yanımdan ayrılmayan Rahmetli Hüseyin Balım “ Ben seni ona övmüştüm, şöyle iyidir, böyle iyidir, demiştim. Bana ne dedi biliyor musun? “ Ben sevmedim “dedi. “Canı sağ olsun, sevmek zorunda değil, ister sever, ister sevmez ” dedim. Balım “ Ağabey, bu hafta sonu Ceylan’ın oğlunun düğünü vardı, beraber gideriz diye düşünmüştüm” deyince, “ Ne değişti ki yine beraber gideriz” dememle rahmetlinin yüzünde güller açtı.
Hafta sonu eşlerimizle birlikte Elmadağ’a gittik. Çok güzel bir düğündü. Mustafa Ceylan beni görünce şaşırdı. Diğer yandan mutluluğu gözlerinden okundu. Düğün sırasında da Hüseyin Balım’a “Galiba haklısın, Nusret iyi bir insan “ deyince, beni çok seven Hüseyin Balım da mutlu olmuş.
Aradan uzun bir zaman geçince Mustafa Ceylan’ın çok değerli bir şair olmasının yanında, araştırmacı, eleştirmen bir kimliğe sahip olduğunu da öğrendim.
25 Ocak 1952 Elmadağ doğumlu Mustafa Ceylan benden bir yaş küçük olmasına rağmen, duyduğum sevgi ve saygıdan ötürü kendisine ‘ağabey ‘diye hitap ediyorum.
Arif Nihat Asya ve Necip Fazıl Kısakürek’in öğrencisi, onlarca şiir, araştırma, inceleme, roman kitaplarının yanında antoloji ve tahlil kitaplarına imza atan bu usta kalemi kutluyorum. Onun gönlü delidir. "Bir Yanardağ Fışkırması" şiirinde kendisini ne kadar da güzel ifade etmiştir. Gönlü yerine göre bir yanardağ fışkırması, ceylanların hıçkırması, su köpüğü, gün ışığı, Yunus’a can, Veysel’e saz, yükseklerde harman, dertlilere dermandır.
Bazen de Ceylan kanatlanıp göğe uçar, kendisinden kendi kaçar.
Ceylan bizden kaçmasın. Hasret hasret çiçek açsın.
Biz ona kucak açtık, o da bize kucak açsın….