10/02/2015, 23:06
Ramazan EFE' nin "DÖNER DOLAŞIR BELKİ" Şiiri
Mustafa CEYLAN
***************
“ Döner Dolaşır Belki ”
soluklana bildiğin yer
[b]sevgisiz ateşsiz susuz olmasın
yüreğinde yaşasın yurdun
sözünde yüceldikçe
sözünde durur dağları
başında dumanıyla buğusuyla
ay aydınlığında sevdadır
yönele bildiğince
ikiye bölünmeden
uyku arkasına saklananların
düşü düşürdükçe yola
kaynayanın var bağrında
bir ağıt olursa içinde çığlık
gözlerinde sevda çağlarken
emeğin payına düşeniydi
çoğalırım omuz omuza duranlarımla
bir sarmala bürünürken
sesimizi duyan olur ala gözlüm
yete bildiğince birleşmeli eller
gürleşmedi çörten de akan su gibi sesimiz
gökyüzünü kaplarken şafak
durulmalı yağışın ardında güneş
içimiz ısınmalı seviyle
heba olmadan ömrümüzde güman[/b]
041213denizli
ozan efe
*
ŞİİR HAKKINDA MUSTAFA CEYLAN'IN GÖRÜŞLERİ :
MESAJ DOLU ŞİİRLER
Yaş 63'ye değdi değecek. 14 yaşında iken bir Ankara gazetesinde yayınlanan ilk şiirimle düştüm bu şiir sevdasının ateşine. Ateşin rüzgârı yaktı kelâm ciğerlerimi de, o tarihten bu yana kendime gelip de, duru göl sularına dalıp, ateşimi söndürüp, şiir güzelinin teninde yanamadım, diyemedim diyeceklerimi. Hasılı "has şiiri"n sevdasıyla yanıp yandıkta, üç beş mısra kaldı avuçlarımızda içimizin ağlayışlarından dökülen. Bunu niye anlatıyorum?
Şunun için :
Gençlik yıllarımda, "vatan-millet-sakarya" türü ve marşlarıyla dolan gönlümüzün esintisiyle "öğütçü şairlerden" olmaya çalıştık hep. Mesajı açık, arada bir işaret parmağını gösterip, "sakın, aman, dikkat, yasak, günah, yapma, etme" diye seslenen şiirler kaleme aldık. Doğru muydu? Bilemiyorum. Belki de yanlıştı. Oysa, şimdi HAS ŞİİRin öğüt verirken dahi SANATKÂRANE olması gerektiğini, YUMRUĞUNU KAŞ ÜSTÜNDE PATLATAN MISRLAR yerine, (teşbih, mübalâğa vb) sanatlarla donanmış gümüş tellemeli mısrlarla dokunması gerektiğine inanıyorum.
Seçim meydanlarında söylenen SLOGAN YÜKLÜ ŞARKILAR VE MARŞLAR yerine, ŞİİRİN NEFESİNİ tercih ediyorum vesselam...
Gelelim EFELERİN EFESİ, RAMAZAN EFE'mizin bu şiirine :
Evet, tamamen MESAJ var bu şiirde. Ama, benim gençliğimde yaptığım gibi değil.
Ustaca.
Hem de devrik söylemle.
Söyleyelim:
a)
soluklanabildiğin yer, sevgisiz ateşsiz susuz olmasın
yüreğinde yaşasın yurdun--NE ZAMAN?--sözünde yüceldikçe(yani sözün sohbetin yurt olsun, dilinden düşürme ülkeni)
ve
İşte o zaman
"sözünde durur dağları-NASIL?-başında dumanıyla buğusuyla"
Diyor ki Efe'miz:
(Ülkede terör var ise ve başı dumanlı dağlarımız yaralıysa, dağdakiler sözünde durmuyorsa; SEBEBİ SENSİN, SEBEBİ SENİN SÖZÜNÜN SOHBETİNİN VATANI YÜCELTMEK OLMADIĞIDIR.
NE DİYE ÜLKENİ SEVGİSİZLİĞE MAHKUM EDİYORSUN, NE DİYE ATEŞE ATIYORSUN?
Ne güzel söylemiş Ustamız, ne güzel...
b)
Ay aydınlığında sevdadır-NE ZAMAN?-yönelebildiğince-NEYE?-İkiye bölünmeye değil-uyku arasında saklanıp düş kuran ve içten içe kaynayanların
bağırlarını düşün. BİRLİK-BERABERLİK-BÜTÜNLÜK, AY AYDIN GÜNLERLE GELSİN GAYRİ, GELSİN!!!
C)
bir ağıt olursa içinde çığlık-NE ZAMAN?-gözlerinde sevda çağlarken-NEYLE?-emeğin payına düşeniyle-EMEĞİN KUTSALLIĞINI-ALIN TERİNİ, ÇALMADAN ÇIRPMADAN SIKINTILARA SABREDİP KATLANIP YAŞAMAYI İLKE EDİNDİĞİNDE,
Emek KUTSAL DEĞER, onu, omuz omuza duran, saf tutanları hiçe sayarak, bir sarmala atarsan olmaz arkadaş, olmazzz!!!
Ala gözlüm,
Günü gelmekte,
O saf saf duran, omuz omuza dayananan emekçiler; o elleri öpülesi ANADOLU insanları DUYACAK ELBET SESİMİZİ...
d)BÜTÜN BUNLAR İÇİN ÇARE Mİ?
ÇARE...
Evet çare...
Bence her şairin görevi, çare sunmaktır, çözüm önermektir.
"Karamsar tablolardan ülkeyi siz çıkaracaksınız oğul" derdi rahmetli mânevi babam şair Ahmet Tufan ŞENTÜRK.. Ve bana bir görev olarak bunu her fırsatta mutlaka hatırlatırdı. "Oğul zindanda kalmasın şiirin. Aman Ha!!!"
Peki bizim Ramazan Efe'miz ne demiş?
İşte:
"yete bildiğince birleşmeli eller
gürleşmedi çörten de akan su gibi sesimiz
gökyüzünü kaplarken şafak
durulmalı yağışın ardında güneş
içimiz ısınmalı seviyle
heba olmadan ömrümüzde güman"
*
SONUÇ:
İyi ki varsın Efe'm...
Sazın ve sözün hiç susmasın e mi?
Kalbî selam ve saygılar sunuyorum...
Mustafa CEYLAN
***************
“ Döner Dolaşır Belki ”
soluklana bildiğin yer
[b]sevgisiz ateşsiz susuz olmasın
yüreğinde yaşasın yurdun
sözünde yüceldikçe
sözünde durur dağları
başında dumanıyla buğusuyla
ay aydınlığında sevdadır
yönele bildiğince
ikiye bölünmeden
uyku arkasına saklananların
düşü düşürdükçe yola
kaynayanın var bağrında
bir ağıt olursa içinde çığlık
gözlerinde sevda çağlarken
emeğin payına düşeniydi
çoğalırım omuz omuza duranlarımla
bir sarmala bürünürken
sesimizi duyan olur ala gözlüm
yete bildiğince birleşmeli eller
gürleşmedi çörten de akan su gibi sesimiz
gökyüzünü kaplarken şafak
durulmalı yağışın ardında güneş
içimiz ısınmalı seviyle
heba olmadan ömrümüzde güman[/b]
041213denizli
ozan efe
*
ŞİİR HAKKINDA MUSTAFA CEYLAN'IN GÖRÜŞLERİ :
MESAJ DOLU ŞİİRLER
Yaş 63'ye değdi değecek. 14 yaşında iken bir Ankara gazetesinde yayınlanan ilk şiirimle düştüm bu şiir sevdasının ateşine. Ateşin rüzgârı yaktı kelâm ciğerlerimi de, o tarihten bu yana kendime gelip de, duru göl sularına dalıp, ateşimi söndürüp, şiir güzelinin teninde yanamadım, diyemedim diyeceklerimi. Hasılı "has şiiri"n sevdasıyla yanıp yandıkta, üç beş mısra kaldı avuçlarımızda içimizin ağlayışlarından dökülen. Bunu niye anlatıyorum?
Şunun için :
Gençlik yıllarımda, "vatan-millet-sakarya" türü ve marşlarıyla dolan gönlümüzün esintisiyle "öğütçü şairlerden" olmaya çalıştık hep. Mesajı açık, arada bir işaret parmağını gösterip, "sakın, aman, dikkat, yasak, günah, yapma, etme" diye seslenen şiirler kaleme aldık. Doğru muydu? Bilemiyorum. Belki de yanlıştı. Oysa, şimdi HAS ŞİİRin öğüt verirken dahi SANATKÂRANE olması gerektiğini, YUMRUĞUNU KAŞ ÜSTÜNDE PATLATAN MISRLAR yerine, (teşbih, mübalâğa vb) sanatlarla donanmış gümüş tellemeli mısrlarla dokunması gerektiğine inanıyorum.
Seçim meydanlarında söylenen SLOGAN YÜKLÜ ŞARKILAR VE MARŞLAR yerine, ŞİİRİN NEFESİNİ tercih ediyorum vesselam...
Gelelim EFELERİN EFESİ, RAMAZAN EFE'mizin bu şiirine :
Evet, tamamen MESAJ var bu şiirde. Ama, benim gençliğimde yaptığım gibi değil.
Ustaca.
Hem de devrik söylemle.
Söyleyelim:
a)
soluklanabildiğin yer, sevgisiz ateşsiz susuz olmasın
yüreğinde yaşasın yurdun--NE ZAMAN?--sözünde yüceldikçe(yani sözün sohbetin yurt olsun, dilinden düşürme ülkeni)
ve
İşte o zaman
"sözünde durur dağları-NASIL?-başında dumanıyla buğusuyla"
Diyor ki Efe'miz:
(Ülkede terör var ise ve başı dumanlı dağlarımız yaralıysa, dağdakiler sözünde durmuyorsa; SEBEBİ SENSİN, SEBEBİ SENİN SÖZÜNÜN SOHBETİNİN VATANI YÜCELTMEK OLMADIĞIDIR.
NE DİYE ÜLKENİ SEVGİSİZLİĞE MAHKUM EDİYORSUN, NE DİYE ATEŞE ATIYORSUN?
Ne güzel söylemiş Ustamız, ne güzel...
b)
Ay aydınlığında sevdadır-NE ZAMAN?-yönelebildiğince-NEYE?-İkiye bölünmeye değil-uyku arasında saklanıp düş kuran ve içten içe kaynayanların
bağırlarını düşün. BİRLİK-BERABERLİK-BÜTÜNLÜK, AY AYDIN GÜNLERLE GELSİN GAYRİ, GELSİN!!!
C)
bir ağıt olursa içinde çığlık-NE ZAMAN?-gözlerinde sevda çağlarken-NEYLE?-emeğin payına düşeniyle-EMEĞİN KUTSALLIĞINI-ALIN TERİNİ, ÇALMADAN ÇIRPMADAN SIKINTILARA SABREDİP KATLANIP YAŞAMAYI İLKE EDİNDİĞİNDE,
Emek KUTSAL DEĞER, onu, omuz omuza duran, saf tutanları hiçe sayarak, bir sarmala atarsan olmaz arkadaş, olmazzz!!!
Ala gözlüm,
Günü gelmekte,
O saf saf duran, omuz omuza dayananan emekçiler; o elleri öpülesi ANADOLU insanları DUYACAK ELBET SESİMİZİ...
d)BÜTÜN BUNLAR İÇİN ÇARE Mİ?
ÇARE...
Evet çare...
Bence her şairin görevi, çare sunmaktır, çözüm önermektir.
"Karamsar tablolardan ülkeyi siz çıkaracaksınız oğul" derdi rahmetli mânevi babam şair Ahmet Tufan ŞENTÜRK.. Ve bana bir görev olarak bunu her fırsatta mutlaka hatırlatırdı. "Oğul zindanda kalmasın şiirin. Aman Ha!!!"
Peki bizim Ramazan Efe'miz ne demiş?
İşte:
"yete bildiğince birleşmeli eller
gürleşmedi çörten de akan su gibi sesimiz
gökyüzünü kaplarken şafak
durulmalı yağışın ardında güneş
içimiz ısınmalı seviyle
heba olmadan ömrümüzde güman"
*
SONUÇ:
İyi ki varsın Efe'm...
Sazın ve sözün hiç susmasın e mi?
Kalbî selam ve saygılar sunuyorum...