11/02/2015, 16:23
GİZLİ ÖZNE'NİN "BAŞLIĞI OLMASIN" ŞİİRİ ÜSTÜNE
Mustafa Ceylan
BAŞLIĞI OLMASIN
Elde kalmış ekinim baştan yanlış hikayem
Anızda canı yanmış toprak beni bekliyor
Bir tutam mutluluğu yeşertmekken tek gayem
Karanlık ambarlarda hayat beni saklıyor
İmece usulüyle dağıtıldım çevreme
Hoyrat yaban ellerce ortalığa atıldım
Muson yağmuru düştü çimlenecek devreme
Anlamadım bahar mı kışla mı kuşatıldım
Ne tırpandır korktuğum ne de dev makineler
Boz toprakta bir ayrık misali bekliyorum
Üzerimden geçse de günler aylar seneler
Yalnızca özlediğim visali bekliyorum
Gamsız hamalın sırtı benim darağacımdır
On kuruş yevmiyeyle yalnızlığa asıldım
Yaslandığım ümitler kurtuluş amacımdır
Nihayet saman olup balyalara basıldım...
NOT:
Deniz feneri gibi yapayalnız kalmışım
Şimdi ruhum gitgide sönüp giden bir şamdan
Bir sefil serseriyi andırır üstüm başım
Sanki kendi kendime tecrit oldum yaşamdan...
GİZLİ ÖZNE
--------------------------------------------------
MustafaCeylan - 04.08.2012 23:35 Yorumum :
İşte hece şiirlerinde aradaığım ve çok az şiirde rastladığım, çok da özlediğim bir durum var bu şiirde.
Anlatalım, hattâ biraz karikatürize edelim ki daha iyi anlaşılsın...
*
Kimya'da bazı maddeler bazı maddelerle yanyana geldiklerinde bir kimyasal olay meydana gelmez. Misal ahşap-ağaç ile plastiği siz yanyana getirin, herhangi bir tepkime oluşmaz. Hatta daha ileri giderek, çapları aynı da olsa ağacın ve plastiğin bunları birbirin ekleyemezsiniz. Peki ne gerekli?m Araya KATALİZÖR gerekli, yani bir VASITA, BİR ARAÇ, BİR BİRLEŞTİRİCİ, VANA gerekli. O birleştiricinin bir tarafından ağaç*ahşap, öteki tarafından da plastiği sokarsanız, her ikisini birleştirmiş olursunuz.
Kelimelerle inşaa edilen şiir gökdeleninde de kelimelerin yapısı, anlam ve içeriğinin birbiriyle uyumlu olması lazım. çapları, ağırlıkları eşit olmalı. Bir dağ ile bir karıncayı; bir dev ile bir cüceyi; iki uyumsuzu yanyana getirmek için araya bir VASITA yani İMGE koymanız gerekir. İşte imge-bu noktada görev yapar, yapmalıdır. Soyutla somutu bir araya getirmelidir. Bazen sıfatların, fiillerle özlemleri yanyana getirme çabası gibi...
Şuna varmmak istiyorum. Kısaca dengi dengine deriz ya. Hah aynen öyle. Tencere yuvarlanıp kapağını bulmalı. Tencere kocaman, kapak küçümen, ne olur? kapak o tencerenin içinde kaybolur, değil mi?
Şiir madem kelimelerden oluşuyor, şiir gökdeleninin duvarını meydana getiren yapı taşları da birbirine uygun olmalı.
Konunuz ile konununuzu meydana getiren kelimeleriniz biri dağdan, biri bağdan, dereden-tepeden-alâkasızca, tesadüflerle bir araya gelmiş olmamalı. şiir işçiliği zor işçilik. Şiirin MİMAR SİNANLARINA HASRETİZ BİZ... ŞİİRİN MİMAR SİNANLARI, kelime denen malzemeyi milim milim ölçüp biçenlerdir. Gökdelen duvarının daha yarısına çıkmadan, çok şiirim uçtu üstüme. hatırlıyorum da, sanat yapmak adına ne saçmalıklar sergilemiştim. Halâ gülüyorum o halime... Acınacak halime. Ellerim, üstüm başım, kalemim, defterim, bilgisayarım yıkılan şiir duvarımın tozu içinde aylarca kalmıştı da tek şiir yazamamıştım. Zaten ben, YIKILMIŞ ŞİİR DUVARLARININ SAHİBİ, ACEMİ DUVAR AMLEİSİYİM. Usta olamayışımın sebebi, aceleciliğim ve KELİME SEÇİMİNDE YAPTIĞIM YANLIŞLAR...
Hülâseten;
Bu şiirde şair;
ELDE KALMIŞ EKİNİM BAŞTAN YANLIŞ HİKAYEM diye başlamış söze.
veeee
-Elde kalmış EKİN
-Anız
-Canı yanmış toprak
-yeşertmek
-karanlık ambar
-imece, muson yağmuru, çim
-tırpan, dev makine
-boz toprak
-ayrık otu
-gamsız hamal
-on kuruş yevmiye
-saman
-balyalar
Buyurun işte…
Mükemmel bir malzeme seçimi.
Dermansız ve alâkasız kelimelerle, yapı taşlarıyla duygu şelalesi önüne set çekilir mi? Ufacık bir çağıltıda set’iniz yerle yeksan olur, sele kapılıp gidiverir. Malzeme seçiminiz gayet iyi ve uyumlu olacak ki, set’iniz-barajınız ardında serin sular biriksin, baraj oluşsun…
Mustafa Ceylan
BAŞLIĞI OLMASIN
Elde kalmış ekinim baştan yanlış hikayem
Anızda canı yanmış toprak beni bekliyor
Bir tutam mutluluğu yeşertmekken tek gayem
Karanlık ambarlarda hayat beni saklıyor
İmece usulüyle dağıtıldım çevreme
Hoyrat yaban ellerce ortalığa atıldım
Muson yağmuru düştü çimlenecek devreme
Anlamadım bahar mı kışla mı kuşatıldım
Ne tırpandır korktuğum ne de dev makineler
Boz toprakta bir ayrık misali bekliyorum
Üzerimden geçse de günler aylar seneler
Yalnızca özlediğim visali bekliyorum
Gamsız hamalın sırtı benim darağacımdır
On kuruş yevmiyeyle yalnızlığa asıldım
Yaslandığım ümitler kurtuluş amacımdır
Nihayet saman olup balyalara basıldım...
NOT:
Deniz feneri gibi yapayalnız kalmışım
Şimdi ruhum gitgide sönüp giden bir şamdan
Bir sefil serseriyi andırır üstüm başım
Sanki kendi kendime tecrit oldum yaşamdan...
GİZLİ ÖZNE
--------------------------------------------------
MustafaCeylan - 04.08.2012 23:35 Yorumum :
İşte hece şiirlerinde aradaığım ve çok az şiirde rastladığım, çok da özlediğim bir durum var bu şiirde.
Anlatalım, hattâ biraz karikatürize edelim ki daha iyi anlaşılsın...
*
Kimya'da bazı maddeler bazı maddelerle yanyana geldiklerinde bir kimyasal olay meydana gelmez. Misal ahşap-ağaç ile plastiği siz yanyana getirin, herhangi bir tepkime oluşmaz. Hatta daha ileri giderek, çapları aynı da olsa ağacın ve plastiğin bunları birbirin ekleyemezsiniz. Peki ne gerekli?m Araya KATALİZÖR gerekli, yani bir VASITA, BİR ARAÇ, BİR BİRLEŞTİRİCİ, VANA gerekli. O birleştiricinin bir tarafından ağaç*ahşap, öteki tarafından da plastiği sokarsanız, her ikisini birleştirmiş olursunuz.
Kelimelerle inşaa edilen şiir gökdeleninde de kelimelerin yapısı, anlam ve içeriğinin birbiriyle uyumlu olması lazım. çapları, ağırlıkları eşit olmalı. Bir dağ ile bir karıncayı; bir dev ile bir cüceyi; iki uyumsuzu yanyana getirmek için araya bir VASITA yani İMGE koymanız gerekir. İşte imge-bu noktada görev yapar, yapmalıdır. Soyutla somutu bir araya getirmelidir. Bazen sıfatların, fiillerle özlemleri yanyana getirme çabası gibi...
Şuna varmmak istiyorum. Kısaca dengi dengine deriz ya. Hah aynen öyle. Tencere yuvarlanıp kapağını bulmalı. Tencere kocaman, kapak küçümen, ne olur? kapak o tencerenin içinde kaybolur, değil mi?
Şiir madem kelimelerden oluşuyor, şiir gökdeleninin duvarını meydana getiren yapı taşları da birbirine uygun olmalı.
Konunuz ile konununuzu meydana getiren kelimeleriniz biri dağdan, biri bağdan, dereden-tepeden-alâkasızca, tesadüflerle bir araya gelmiş olmamalı. şiir işçiliği zor işçilik. Şiirin MİMAR SİNANLARINA HASRETİZ BİZ... ŞİİRİN MİMAR SİNANLARI, kelime denen malzemeyi milim milim ölçüp biçenlerdir. Gökdelen duvarının daha yarısına çıkmadan, çok şiirim uçtu üstüme. hatırlıyorum da, sanat yapmak adına ne saçmalıklar sergilemiştim. Halâ gülüyorum o halime... Acınacak halime. Ellerim, üstüm başım, kalemim, defterim, bilgisayarım yıkılan şiir duvarımın tozu içinde aylarca kalmıştı da tek şiir yazamamıştım. Zaten ben, YIKILMIŞ ŞİİR DUVARLARININ SAHİBİ, ACEMİ DUVAR AMLEİSİYİM. Usta olamayışımın sebebi, aceleciliğim ve KELİME SEÇİMİNDE YAPTIĞIM YANLIŞLAR...
Hülâseten;
Bu şiirde şair;
ELDE KALMIŞ EKİNİM BAŞTAN YANLIŞ HİKAYEM diye başlamış söze.
veeee
-Elde kalmış EKİN
-Anız
-Canı yanmış toprak
-yeşertmek
-karanlık ambar
-imece, muson yağmuru, çim
-tırpan, dev makine
-boz toprak
-ayrık otu
-gamsız hamal
-on kuruş yevmiye
-saman
-balyalar
Buyurun işte…
Mükemmel bir malzeme seçimi.
Dermansız ve alâkasız kelimelerle, yapı taşlarıyla duygu şelalesi önüne set çekilir mi? Ufacık bir çağıltıda set’iniz yerle yeksan olur, sele kapılıp gidiverir. Malzeme seçiminiz gayet iyi ve uyumlu olacak ki, set’iniz-barajınız ardında serin sular biriksin, baraj oluşsun…