11/02/2015, 16:39
Rıfat Kurtoğlu’nun (KÖR KÖSNÜ)Şiiri Üstüne
Mustafa CEYLAN
(05.03.2013)
Facebook'da
Mustafa Ceylan Şiir Tahlilleri Grubu'ndan
*******************************
Kör kösnü (Köstebek)
Bıldır bu zamanlar, dadandı bağa,
Her bi’şeyi yedi, yuttu kör kösnü…
Ben bi’ırgat oldum, o da bi’ağa,
... Sanki beni, azap tuttu, kör kösnü…
Gumpirleri çekti, çekti götürdü,
Pürçüklünün, alayını, bitirdi,
Müflis avrat gibi, beni batırdı,
Emeğimi, heba etti, kör kösnü...
Erinmiyo, dozer gibi, kazıyo,
Höbekleri, sıra sıra, diziyo,
Nerde ne var, kıyı köşe, geziyo,
Bağı didik, didik, ditti, kör kösnü…
Evlek, karık, demez, alır tünele,
Hendek yardım, uğramadı, kanala,
Peşi sıra, dönele ha, dönele,
Canıma, iliğ’me, yetti kör kösnü...
Deliğine, sular tuttum, çıkmadı,
Aldı kaçtı, yedi yuttu, bıkmadı,
Eksozunan, zehirledim, takmadı,
Gaz verdikçe, göbek attı, kör kösnü (!) ...
KURTOĞLU’yum, beni bana, komuyo,
“Ortak” ettim, daha fazla, umuyo,
Tek kırmaya, “bana mısın”, demiyo,
Yine gebermedi, gitti kör kösnü...
Rifat KURTOĞLU
(Hodri meydan dediniz kendimi alamadım dostlar aha da size şiir çıkarın kantara da bizde bilelim okkamızı dirhemimizi) herkese selamlar…
---------------------------------------------------
Mustafa Ceylan
Biz bu grupta kantara çekmiyor, kendi pençeremizden şiire bakıp analiz ediyoruz. Bu şiiriniz, "yerel sözler ve deyimler" le süslenmiş bir şiirdir. 6+5 ile 4+4+3 ün kombinasyonu(birleşimi)dir. Bu sebeple, HECE nin KALIP kuralını bozan, AŞIKLAMA türü, sazla çalınıp söylenen bir KOŞMAdır diyebilirim. KÖSNÜ (TDK'na göre halk ağzında ŞEHVET) demek diye belirtiyor. Bir de KÖSNÜK diye, zavallı, pasaklı, kirli, uyanmayan, alık kişilere verilen niteleme yerel sıfatı var biliyorum.Şair KÖSTEBEK e KÖSNÜ dediğini şiirin başlığında ifade etmiş...Şiir KÖSTEBEK'i ve onun eylemlerini ELEŞTİREN bir şiir. Bu direkt, dümdüz, sanatkârane olmayan hiciv-eleştiri-taşlama türünü, aslında, EDEBÎ SANATLAR ile daha derinleştirmek mümkün iken, burada bu yapılmamış. Köstebek'i ASALAK-YERALTI ÇALIŞMALARI YAPAN, YEREL VE MİLLî KAYNAKLARA DÜŞMAN, gayri milli örgüt , şirket ya da oluşumlara benzetebilirdi. O yapılmamış, sadece KÖSNÜ' nün FOTOĞRAFI çekilmiş. Şiir ile FOTOĞRAF SANATINI AYIRD EDEN nokta çok önemldir. ŞİİR SANATININ ZORLUĞU ile FOTOĞRAF YA DA RESİM SANATININ BİRAZ KOLAY OLUŞUMU na dikkatlerinizi çekmek isterim. Resmin ana malzemesi boyalar, renkler ve tuvaldir. Ressam ya da Fotoğrafçı işte BU ŞİİR GİBİ resim yapar ve fotoğraf çeker. ŞAİRin ana malzemesi kelimeler ve ruh köküdür. İçsel dünyasıdır. Şair, kelimelere RUH KAZANDIRAN, KELİMELERLE KUDRET BOYASINDAN eşyaya, olaya, objeye RENK SÜRENDİR.
---------------------------------------------------
Mustafa Ceylan
Tarımla, toprakla haşır neşir olan bir köylünün KÖSTEBEK karşsısındaki isyanının tebessümkârane dökümüdür bu şiir. Köylünün kösnü mücadelesinin resmidir. ŞİİRDEKİ SES ağırlığı da dikkat çekicidir. KAFİYELERE BAKINIZ, HEPSİ DE SESLİ HARF(a-ı-o-ü)... Bu sesli harf yoğunluğu YÜKSEK SES demektir. Çokça yüksek ses şiiri ZENGİNLETMEZ, aksine ZAYIFLATIR da... Şiirin teknik zaafiyeti bu noktadır.
Mustafa CEYLAN
(05.03.2013)
Facebook'da
Mustafa Ceylan Şiir Tahlilleri Grubu'ndan
*******************************
Kör kösnü (Köstebek)
Bıldır bu zamanlar, dadandı bağa,
Her bi’şeyi yedi, yuttu kör kösnü…
Ben bi’ırgat oldum, o da bi’ağa,
... Sanki beni, azap tuttu, kör kösnü…
Gumpirleri çekti, çekti götürdü,
Pürçüklünün, alayını, bitirdi,
Müflis avrat gibi, beni batırdı,
Emeğimi, heba etti, kör kösnü...
Erinmiyo, dozer gibi, kazıyo,
Höbekleri, sıra sıra, diziyo,
Nerde ne var, kıyı köşe, geziyo,
Bağı didik, didik, ditti, kör kösnü…
Evlek, karık, demez, alır tünele,
Hendek yardım, uğramadı, kanala,
Peşi sıra, dönele ha, dönele,
Canıma, iliğ’me, yetti kör kösnü...
Deliğine, sular tuttum, çıkmadı,
Aldı kaçtı, yedi yuttu, bıkmadı,
Eksozunan, zehirledim, takmadı,
Gaz verdikçe, göbek attı, kör kösnü (!) ...
KURTOĞLU’yum, beni bana, komuyo,
“Ortak” ettim, daha fazla, umuyo,
Tek kırmaya, “bana mısın”, demiyo,
Yine gebermedi, gitti kör kösnü...
Rifat KURTOĞLU
(Hodri meydan dediniz kendimi alamadım dostlar aha da size şiir çıkarın kantara da bizde bilelim okkamızı dirhemimizi) herkese selamlar…
---------------------------------------------------
Mustafa Ceylan
Biz bu grupta kantara çekmiyor, kendi pençeremizden şiire bakıp analiz ediyoruz. Bu şiiriniz, "yerel sözler ve deyimler" le süslenmiş bir şiirdir. 6+5 ile 4+4+3 ün kombinasyonu(birleşimi)dir. Bu sebeple, HECE nin KALIP kuralını bozan, AŞIKLAMA türü, sazla çalınıp söylenen bir KOŞMAdır diyebilirim. KÖSNÜ (TDK'na göre halk ağzında ŞEHVET) demek diye belirtiyor. Bir de KÖSNÜK diye, zavallı, pasaklı, kirli, uyanmayan, alık kişilere verilen niteleme yerel sıfatı var biliyorum.Şair KÖSTEBEK e KÖSNÜ dediğini şiirin başlığında ifade etmiş...Şiir KÖSTEBEK'i ve onun eylemlerini ELEŞTİREN bir şiir. Bu direkt, dümdüz, sanatkârane olmayan hiciv-eleştiri-taşlama türünü, aslında, EDEBÎ SANATLAR ile daha derinleştirmek mümkün iken, burada bu yapılmamış. Köstebek'i ASALAK-YERALTI ÇALIŞMALARI YAPAN, YEREL VE MİLLî KAYNAKLARA DÜŞMAN, gayri milli örgüt , şirket ya da oluşumlara benzetebilirdi. O yapılmamış, sadece KÖSNÜ' nün FOTOĞRAFI çekilmiş. Şiir ile FOTOĞRAF SANATINI AYIRD EDEN nokta çok önemldir. ŞİİR SANATININ ZORLUĞU ile FOTOĞRAF YA DA RESİM SANATININ BİRAZ KOLAY OLUŞUMU na dikkatlerinizi çekmek isterim. Resmin ana malzemesi boyalar, renkler ve tuvaldir. Ressam ya da Fotoğrafçı işte BU ŞİİR GİBİ resim yapar ve fotoğraf çeker. ŞAİRin ana malzemesi kelimeler ve ruh köküdür. İçsel dünyasıdır. Şair, kelimelere RUH KAZANDIRAN, KELİMELERLE KUDRET BOYASINDAN eşyaya, olaya, objeye RENK SÜRENDİR.
---------------------------------------------------
Mustafa Ceylan
Tarımla, toprakla haşır neşir olan bir köylünün KÖSTEBEK karşsısındaki isyanının tebessümkârane dökümüdür bu şiir. Köylünün kösnü mücadelesinin resmidir. ŞİİRDEKİ SES ağırlığı da dikkat çekicidir. KAFİYELERE BAKINIZ, HEPSİ DE SESLİ HARF(a-ı-o-ü)... Bu sesli harf yoğunluğu YÜKSEK SES demektir. Çokça yüksek ses şiiri ZENGİNLETMEZ, aksine ZAYIFLATIR da... Şiirin teknik zaafiyeti bu noktadır.